นิทานอีสป
อีสป (อังกฤษ: Aesop; กรีกโบราณ: Αἴσωπος; ประมาณ 620–564 ปีก่อน ค.ศ.) เป็นนักเล่านิทานหรือนักเล่าเรื่องชาวกรีกโบราณ ซึ่งถือว่าเป็นเจ้าของนิทานจำนวนหนึ่งซึ่งปัจจุบันรู้จักกันรวม ๆ ว่า นิทานอีสป แม้การดำรงอยู่ของเขาจะยังไม่แน่ชัดและไม่มีงานเขียนของเขาเหลือรอดมาเลย (หากมี) แต่นิทานจำนวนมากซึ่งถือว่าเป็นของเขาถูกรวบรวมตลอดหลายศตวรรษในหลายภาษาในประเพณีการเล่าเรื่องซึ่งดำเนินมาจวบปัจจุบัน นิทานหลายเรื่องใช้สัตว์หรือวัตถุไม่ใช่สัตว์ที่สามารถพูด แก้ไขปัญหาและโดยทั่วไปมีคุณสมบัติอย่างมนุษย์
รายละเอียดชีวิตของอีสปที่กระจัดกระจายสามารถพบได้ในแหล่งข้อมูลโบราณ รวมถึงอริสโตเติล เฮโรโดตัส และพลูทาร์ก งานวรรณกรรมโบราณชื่อ The Aesop Romance เล่าชีวิตอีสปเป็นตอน ๆ และอาจเป็นฉบับที่เป็นนิยายอย่างสูง ซึ่งรวมถึงคำอธิบายเขาแต่เดิมว่าเป็นทาสที่น่าเกลียดสะดุดตา ซึ่งได้รับอิสรภาพของตนมาด้วยความฉลาด และกลายเป็นผู้ถวายคำปรึกษาแด่พระมหากษัตริย์และนครรัฐต่าง ๆ ประเพณีสมัยหลัง (ซึ่งมาจากสมัยกลาง) พรรณนาอีสปว่าเป็นชาวเอธิโอเปียผิวดำ
เด็กเลี้ยงแกะ
เด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่ง วันหนึ่งคิดสนุกวิ่งเข้าไปในหมู่บ้าน ตะโกนบอกหมาป่าๆมากินแกะข้า ชาวบ้านวิ่งกันมาช่วย แต่แล้วเด็กเลี้ยงแกะกลับขบขันที่หลอกชาวบ้านได้
ชาวบ้านรู้ตัวต่างพากันกลับบ้าน ต่อมาเด็กเลี้ยงแกะก็วิ่งเข้าไปในหมู่บ้านอีก
ร้องตะโกน หมาป่าๆมากินแกะข้า ชาวบ้านได้ยินต่างรีบกันออกมาช่วย
เด็กเลี้ยงแกะกลับขบขันที่หลอกชาวบ้านได้อีก ชาวบ้านโมโหจึงพากันกลับบ้านอีก
วันหนึ่งหมาป่ามาเห็นฝูงแกะของเด็กเลี้ยงแกะ มันเข้ากินแกะของเขาทีละตัวทีละตัว
เด็กเลี้ยงแกะวิ่งเข้าหมู่บ้านบอก หมาป่าๆมากินแกะข้า แต่เคราะห์ร้ายคราวนี้ไม่มีชาวบ้านคนใดออกมาช่วยเขา
แกะของเขาตายหมดเกลี้ยง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้โกหกย่อมไม่มีผู้ใดเชื่อถือ
หนูกับราชสีห์
หนูตัวหนึ่งวิ่งไปรบกวนราชสีห์ขณะกำลังหลับ มันตื่นขึ้นมาตะปบหนูไว้
เจ้าหนูร้องครวญขอให้ไว้ชีวิตมัน แล้วสักวันมันจะตอบแทนคุณราชสีห์
ราชสีห์หัวเราะ เจ้าหนูตัวเล็กเจ้าจะช่วยอะไรข้าได้ แต่แล้วราชสีห์ก็ปล่อยหนูไป
วันหนึ่งขณะเที่ยวเล่น ราชสีห์ติดบ่วงนายพราน พยายามหนีแต่ไม่สำเร็จ
หนูตัวเล็กเข้ามากัดบ่วงขาด ราชสีห์จึงหนีรอดออกมาได้ ราชสีห์ขอบคุณหนู
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เพื่อนตัวเล็กอาจช่วยเราได้มากว่าที่เราคิด
กระต่ายกับเต่า
กระต่ายตัวหนึ่งโม้โอ้อวดถึงความเร็วของตน มันท้าเหล่าสัตว์ทั้งหลายแข่งกับตน
ไม่มีสัตว์ใดแข่งกับมัน จนเต่าตัวหนึ่งรับคำท้าของมัน
เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น กระต่ายวิ่งนำเต่าไปลิบหูลิบตา มันหัวเราะและก้มลงหลับกลางทาง
ด้วยความมั่นใจ เต่าซึ่งคลานต้วมเตี้ยมตามมา มันเดินเลยกระต่ายที่หลับอยู่ และเข้าถึงเส้นชัยก่อน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความประมาทนำมาสู่ความพ่ายแพ้
สุนัขกับเงาสะท้อน
สุนัขตัวหนึ่งคาบก้อนเนื้อมาก้อนหนึ่ง มันเดินมาริมแม่น้ำเห็นเงาสะท้อนของตัวเองกำลังคาบก้อนเนื้อยู่
มันคิดว่าเป็นสุนัขอีกตัวคาบเนื้ออยู่ จึงตัดสินใจอ้าปากกะจะแย่งเอาก้อนเนื้ออีกก้อนหนึ่งมาเป็นของตน
ขณะที่อ้าปาก เนื้อที่อยู่ในปากก็หล่นลงแม่น้ำ มันจึงเสียก้อนเนื้อไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมากลาภหาย
อ่านนิทานอีสปเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ http://www.xn--o3cdbaak5etb0aca8cyas4uwe.com/tag/%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%99/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น